Guma – jest to produkt wulkanizacyjny, otrzymany z kauczuku naturalnego, syntetycznego lub innych domieszek zawierających 3% siarki oraz inne dodatki. Jej właściwości zależą w głównej mierze z od ilości i rodzaju składników mieszanki gumowej.
Opona – jest to wyrób gumowy, składa się głównie z wulkanizowanej gumy, stalowego drutu, włókien poliestrowych, to sprawia że recykling tego materiału jest najtrudniejszy ze wszystkich produktów gumowych. Niestety ten produkt w największej ilości zostaje poddawany procesowi wtórnego wykorzystania. W Uni Europejskiej poddaje się recyklingowi rocznie około 2 600 tysięcy ton zużytych opon samochodowych, a co roku liczba ta stale rośnie. Problem w tym, że guma jest produktem szkodliwym dla środowiska naturalnego, jego proces degradacji trwa ponad 100 lat. Składowanie ich w dużych ilościach w jednym miejscu jest także bardzo niebezpieczne, ze względu na możliwość pożaru.
Recykling opon składa się z kilku etapów:
1. Regeneracja opon
2. Recykling materiałowy
3. Recykling energetyczny
Pierwszy z nich, czyli regeneracja opon polega na ich ponownym bieżnikowaniu, stosuje się tu metodę na zimno oraz na ciepło. Stosując opcję na zimno, przykleja się nową warstwę bieżnika na na wcześniej przygotowaną powłokę (która ma zdartą warstwę bieżnika). W drugiej opcji na ciepło, wykorzystuje się specjalną metalową formę, w której nowa warstwa bieżnika (niezwulkanizowanego) nakładana jest na przygotowaną wcześniej oponę i poddawana wulkanizacji.
Recykling materiałowy polega na rozdrobnieniu gumy, w tym celu stosuje się dwie metody. Pierwsza z nich najbardziej powszechna to metoda klasyczna, która polega na mechanicznym pocięciu gumy za pomocą urządzeń zwanymi „strzępiarkami”. Druga metoda jest bardziej zaawansowana technologicznie, jest to technologia kriogeniczna, guma która tutaj trafia jest zamrażana poprzez, użycie ciekłego azotu. Guma traci wtedy swoje właściwości i staje się krucha, dzięki temu w młynach młotkowych zostaje z łatwością rozdrobniona i pokruszona.
Guma poddana recyklingowi dzieli się ze względu na wielkość rozdrobnionych kawałków”
– strzępy (40 – 300 mm)
– czipsy (10 – 40 mm)
– granulat (1 – 10 mm)
– miał (poniżej 1 mm)
– pył (poniżej 0,5 mm)
– ścier (0 – 40 mm)
Rozdrobnienie tego surowca ma duży wpływ na jego dalsze wykorzystanie.
Strzępy i czipsy mają zastosowanie podczas prac budowlanych, gdzie wykorzystuje się go jako wypełniacz. Ich dobre właściwości izolacyjne oraz wodoodporne idealnie nadają się także przy budowie tuneli, przejść podziemnych, dróg i mostów.
Granulat i ścier gumowy często używa się jako granulat nawierzchni boisk, placów zabaw, czy jako torf w ogrodnictwie.
Miał i pył czyli najdrobniejsze kawałki dodawany jest do mieszanki gumowej, z której produkowane są nowe wyroby. Między innymi popularne własnie opony, wykładziny podłogowe, wycieraczki, maty itp. Surowiec ten jest także stosowany podczas kładzenia asfaltu na drogach.
Jednak wbrew pozorom guma idealnie nadaje się jako materiał uzupełniający węgiel czy olej opałowy. Jego wartości energetyczne są bardzo wysokie, jednak użycie tego surowca w tym kontekście wymaga specjalnych warunków. Spalana guma wytwarza wiele szkodliwych toksyn, dlatego w warunkach do tego nie przystosowanych jest niezgodne z przepisami ochrony środowiska i zabronione. Dlatego stosuje się tutaj Górażdże, gdzie spalanie odbywa się w bezdymnych piecach.